Entr'acte

چند سالی گذشته...موهومات،عالم ناسوت،چند قرن زیر آب زندگی کردن انسان را ماهی نمیکند؟اتصال پیشانی به ساعدهای چسبیده بر ستون زانوها و آن طرفترش قیچی نیمه بازی که ریسمان عمرش را بریده بود...زمین چسبناک و هوای خفه که از شدت غلظت،پرحجم و سنگین مثل مار توی دماغ کشیده میشد..نمیشود که تمام عمر را آنجا گذراند؟باید دست و پاهایت را اره کنی و روی زمین بخزی،بلکه مار شوی...افول چند ستاره را که ببینی میشود دانست که همه شان افول میکنند؟ما اینجا زنده ماندیم،نیک نگریستیم که همه تزویر میکنند...